Σαν σήμερα 30/7 καθιερώθηκε το 2011 από τον ΟΗΕ η Διεθνής Ημέρα Φιλίας.
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου
όμως μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου να κρατηθείς και να μην πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου,
όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου όταν κάποιες θλίψεις σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες. Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι ο πρώτος,
ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.
Ο Χόρχε Λουίζ Μπόρχες αποτυπώνει με τον δικό του ποιητικό και αντιληπτικό τρόπο, τον συναισθηματικό δεσμό της φιλίας στο παραπάνω ποίημα. Από την αρχαιότητα μέχρι τον μεσαίωνα, από τον μεσαίωνα μέχρι και σήμερα φιλόσοφοι, ποιητές, συγγραφείς, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, οι άνθρωποι μίλησαν, διερεύνησαν, προσπάθησαν να καταλάβουν αυτή την πολυδιάστατη μορφή δεσμού που αναπτύσσεται μεταξύ τους.
Ο Μπόρχες γράφει «θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις». Κι αυτός ο χώρος είναι εσωτερικός. Φτιάχνεται μέσα μας έτσι που να χωράει τόσο την μεταξύ μας φιλία όσο και την φιλία του καθενός από εμάς-τους εμπλεκόμενους- για τον εαυτό του.
Γιατί τα φιλικά αισθήματα προς τον εαυτό μου πρώτα είναι αυτά που μπορούν να μου δώσουν τα εφόδια, ώστε να εμπλακώ και να ανοιχτώ σε μια φιλική σχέση με τον άλλον. Σε αυτό τον εσωτερικό χώρο, μπορώ να πλησιάσω τον φίλο μου. Να πάω τόσο κοντά όσο είναι ασφαλές για εμένα.
Κι αν κι εκείνος κάνει το ίδιο, τότε ίσως μπορέσουμε να νιώσουμε τόσο ελεύθεροι ώστε να αφεθούμε στην διαδικασία του να μοιραζόμαστε και να ανταλλάσσουμε τις σκέψεις, τα λόγια μας, τις εμπειρίες μας. Τον δικό μας τρόπο να αγαπάμε και να υπάρχουμε. Να υπάρχουμε μαζί.
Συγγραφή:
Η Άννα Λιάσκα είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και έχει εξειδικευτεί στην Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία. Είναι κάτοχος Διπλώματος Ανώτερης Πρακτικής στην Κλινική Ύπνωση – Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία καθώς και του βρετανικού διπλώματος Advanced Qualification in Hypnotherapy Practice του GHSC. Είναι πιστοποιημένη από το Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής και μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Συμβουλευτικής. Εργάζεται θεραπευτικά με ενήλικες ως διαπροσωπικά κατευθυνόμενη Σύμβουλος και θεραπεύτρια, με ιδιαίτερη εμπειρία και εκπαίδευση στον τομέα της ανάπτυξης διαπροσωπικών-επικοινωνιακών δεξιοτήτων και της διεκδικητικότητας. Εργάζεται θεραπευτικά στο «Θεραπευτικό Μονοπάτι» (www.therapypath.gr ).