Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι οδηγούμαστε σε συμπεριφορές τις οποίες αρνούμαστε να παραδεχτούμε πως ήταν δικές μας, ενώ ταυτόχρονα αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους που μας οδήγησαν σε αυτές. Μοιάζει σαν κάποιος άλλος να μπαίνει εκείνη τη στιγμή μέσα στο σώμα μας και με κάποιο τρόπο να το ορίζει.
Αυτός ο ξένος μιλάει με τη φωνή μας. Μπορεί να φωνάζει, να βρίζει, να κλαίει, να λέει αλήθειες ή και ψέματα. Και ύστερα αναρωτιόμαστε… ‘’Δε μπορώ να καταλάβω… δεν ξέρω πως το είπα αυτό… δεν μπορεί να το έκανα εγώ..δεν ήταν ο εαυτός μου αυτός… ’’. Ακόμη κι αν τις περισσότερες φορές δεν το παραδεχόμαστε γνωρίζουμε μέσα μας πολύ καλά πως αυτός ο ξένος δε μπορεί να είναι κανείς άλλος παρά μόνο ένα κομμάτι του εαυτού μας.
Κανείς από εμάς δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Δεν μπορώ να είμαι ο ίδιος όταν βρίσκομαι στον εργασιακό μου χώρο, όταν περνάω χρόνο με τον σύντροφο μου, τους φίλους μου, τους γονείς μου. Σε κάθε κατάσταση αναδύεται αυθόρμητα μια διαφορετική πτυχή του εαυτού μου. Μια πτυχή που ‘’ταιριάζει’’ στην εκάστοτε συνθήκη.
Και είναι αλήθεια πως αυτή μας η πλευρά παίρνει τη μορφή ενός ξένου προς εμάς. Ενός αγνώστου που δε μπορούμε να καταλάβουμε και θέλουμε με κάθε τρόπο να αγνοήσουμε την παρουσία του. Παρόλα αυτά σε στιγμές έντασης γίνεται ιδιαίτερα αισθητή. Προσπαθούμε μάταια να πείσουμε εμάς αλλά και τους άλλους πως δεν υπάρχει.
Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να αρνούμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό;
Είναι στη φύση του ανθρώπου όταν έρχεται αντιμέτωπος με το ‘άγνωστο’ να αισθάνεται φόβο. Με τον ίδιο τρόπο οι άγνωστες και μη συνειδητές πτυχές του εαυτού, μας προκαλούν αναστάτωση. Αισθανόμαστε ότι δε μπορούμε να τις ελέγξουμε και κατά συνέπεια μας τρομάζουν και μας δημιουργούν δυσφορία. Τολμώντας να κάνουμε μια βαθιά βουτιά μέσα μας, μας δίνεται ένα πραγματικό δώρο. Το εισιτήριο ενός αέναου ταξιδιού στον εσωτερικό μας κόσμο με προορισμό την αυτογνωσία και την επαφή με αυτό που είμαστε.
Η επαφή με τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αισθήσεις, το σώμα μας είναι η εσωτερική δύναμη μας. Μας απελευθερώνει δίνοντας μας τη δυνατότητα να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, πως αισθανόμαστε, ποιες είναι οι βαθύτερες ανάγκες μας και για ποιο λόγο οδηγούμαστε σε συγκεκριμένες πράξεις σε κάθε διάσταση της ζωής μας.
‘’Ταξιδεύοντας’’ θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε αυτόν τον μυστηριώδη ξένο. Στη διαδρομή που θα κάνουμε θα μας φωτίσουν το δρόμο οι σημαντικοί άλλοι της ζωής μας, καθρεφτίζοντας μας την εικόνα του εαυτού μας μέσα απ τα δικά τους μάτια, ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας ίσως, ο οποίος θα μπορέσει να μας βοηθήσει να δώσουμε νόημα σε αυτά τα καθρεφτίσματα και να τα αξιοποιήσουμε για την εξέλιξη μας, ένα βιβλίο αυτογνωσίας ίσως.
Έχοντας ταξιδέψει αρκετά, δε θα φοβόμαστε πια.. καμία πλευρά μας δε θα μας τρομάζει. Δε θα έχουμε την ανάγκη να την κρύψουμε ή να την απαρνηθούμε αλλά να την καλωσορίσουμε. Γιατί θα ξέρουμε ότι αυτό που κάθε κομμάτι μας χρειάζεται βγαίνοντας στην επιφάνεια, είναι να το αναγνωρίσουμε, να το κατανοήσουμε και έτσι να βρει τη θέση του μέσα μας..
Σχετικά με τον συντάκτη:
Η Άννα Λιάσκα είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και έχει εξειδικευτεί στην Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία. Είναι κάτοχος Διπλώματος Ανώτερης Πρακτικής στην Κλινική Ύπνωση – Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία καθώς και του βρετανικού διπλώματος Advanced Qualification in Hypnotherapy Practice του GHSC. Είναι πιστοποιημένη από το Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής και μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Συμβουλευτικής. Εργάζεται θεραπευτικά με ενήλικες ως διαπροσωπικά κατευθυνόμενη Σύμβουλος και θεραπεύτρια, με ιδιαίτερη εμπειρία και εκπαίδευση στον τομέα της ανάπτυξης διαπροσωπικών-επικοινωνιακών δεξιοτήτων και της διεκδικητικότητας. Εργάζεται θεραπευτικά στο «Θεραπευτικό Μονοπάτι» (www.therapypath.gr ).